نجما اسمعیل پور؛ فاطمه اسمعیل پور؛ زهرا رسولی
چکیده
در نبرد توسعه پایدار و رفاه، دستیابی به الگوی رشد فشرده بعنوان کلید حفاظت از زمین محسوب میشود. نوسازی شهری که بعنوان پاسخ مناسب برای مشکلات بافتهای میانی است، از سیاست میانافزایی در بازسازی و نوسازی بافتها بهره میبرد. با وجود اثرات مثبت این الگوها بر پایداری، در صورت عدم اجرای اصولی آنها، پیامدهای منفی ازجمله عدم رضایت ...
بیشتر
در نبرد توسعه پایدار و رفاه، دستیابی به الگوی رشد فشرده بعنوان کلید حفاظت از زمین محسوب میشود. نوسازی شهری که بعنوان پاسخ مناسب برای مشکلات بافتهای میانی است، از سیاست میانافزایی در بازسازی و نوسازی بافتها بهره میبرد. با وجود اثرات مثبت این الگوها بر پایداری، در صورت عدم اجرای اصولی آنها، پیامدهای منفی ازجمله عدم رضایت ذینفعان و کاهش کیفیت زندگی رخ خواهد داد. اجرای توسعه میانافزا در بافت میانی زنجان بصورت تخریب واحدهای قابل سکونت و ریزدانه و ساخت واحدهای آپارتمانی در اراضی بایر بافت میانی باعث اثرات منفی شده است. در این پژوهش، توسعه میانافزا بهعنوان متغیر مستقل و آسیبهای ناشی از آن بعنوان متغیر وابسته بوده و برای آزمون این رابطه از روش توصیفی و علّی و تکنیک معادلات ساختاری در نرمافزار pls [1] بهره گرفته شد. برازش مدل کلی روابط نشان از عدم رضایت ساکنین محله کوچه مشکی از توسعه میانافزای اتفاق افتاده دارد (GOF[2]=0.37). لیکن، تأثیر آن بر از بین رفتن مشاغل بومیِ محله، افزایش تراکم و آلودگی، کاهش میزان دستیابی به مسکن قابل استطاعت، و نابودی اراضی زراعی تأیید نشد. اما تأثیر آن بر احساس کمبود خدمات و کیفیت زندگی، کاهش روابط اجتماعی و امنیت بر نارضایتی از توسعه میانافزا تأیید شد. تأثیر موانع حقوقی بر کاهش دسترسی به مسکن قابل استطاعت مورد تأیید قرار گرفت. یافتههای مدل نشان داد: مهمترین آسیبهای توسعه میانافزا از نظر ساکنین محله، به ترتیب عبارتاند از: احساس کمبود خدمات، کاهش کیفیت زندگی، کاهش امنیت و کاهش روابط اجتماعی.